به وبلاگ من خوش آمدید

مراحل 1تا6 باید حتی درصورت محدود بودن زمان نیز انجام شوند. مراکزدرمانی باید قرارملاقات 

پیگیری راسریعا ترتیب دهند، خرید سمعک زیمنس بطوریکه والدین بتوانند درعرض یک هفته بعد برای کسب اطلاعات 

بیشترواخذتصمیم بازگردند. اگرچه به نظرمی رسدکه این پیشنهاد یک عمل مرسوم ومعمول می باشد، 

اما این عمل درهمه جاصورت نمی گیرد. 

زمانی که والدین کم کم این وضعیت راباورمی کنند، آنهابرای مدت زمانی احساس افسردگی یا 

درماندگی می کنند، درحالی که آنها تلاش می کنند که باپیامدهای این تشخیص نیزکناربیایند. 

سایرعکس العمل هامثل افسردگی، غم واندوه، سردرگمی وآسیب پذیری ممکن است دوباره درزمان 

های پیش بینی نشده درخانواده ظاهرشوند. Laterman به مایادآوری می کندکه اگردرمانگر از 

خانوداده ها انتظارداشته باشد که درهمان زمان برغم واندوه خودغلبه کنند، توقع نامناسبی است؛ 

خانواده ها این حق رادارند که به صورتی که دلشان می خواهد احساس کنند، ودرمانگران بایداز 

قضاوت خودداری کنند. باگذشت زمان بیشتروالدین می توانند نگرششان را ازاینکه والدین یک کودک 

داراری کم شنوایی هستند به این نگرش که والدین یک کودک کامل باواقعیت جدید هستند، تغییردهند؛ 

اگرچه این روند ممکن است برای برخی والدین نسبت به والدین دیگر سخت ترباشد.

آزمایشگران ممکن است به طورناخواسته باتاکیدبرمسائلی که نگرانی های اولیه والدین نیستند، 

استرس آنها راافزایش دهند. برای مثال ممکن است ادیولوژیست ها به محض فیتینگ اولیه سمعک 

برای یک کودک براین مسئله تاکیدکنند " خانم R شماباید مطمئن شوید که پسرشما درهمه ساعات 

بیداری ازاین سمعک استفاده می کند، تنها دراین صورت بهترین شرایط برای توسعه گفتاروزبان 

اوفراهم می شود."

منبع:https://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%d8%b2%db%8c%d9%85%d9%86%d8%b3-%d8%b3%db%8c%da%af%d9%86%db%8c%d8%a7-%d8%a2%d9%84%d9%85%d8%a7%d9%86/

بیش از 90% کودکان کم شنوا درخانواده های با شنوایی نرمال متولد می شوند. اکثریت این والدین 

هیچ تجربه ای ازکم شنوایی ندارند تجویز سمعک هوشمند  ویااینکه تجربه اندکی ازآن دارند، بنابراین تشخیص کم شنوایی، 

خبری غیرمنتظره وناراحت کننده می باشد؛ لحظه ای است که آنها هرگزفراموش نمی کنند. حتی 

اگروالدین درمدت زمانی قبل ازتشخیص، نسبت به کم شنوایی مشکوک باشند اما بازهم تجربه 

ناراحتی رابه علاوه آسودگی خاطرازتایید تردیدشان راگزارش می کنند. 

طبق گزارش های شخصی آنان، به نظرمی رسد که اکثروالدین عکس العمل های عاطفی سازگاربا 

مراحل یافازهای چرخه غم واندوه ،که پیش ازاین بحث شد، راتجربه می کنند. اما زمانی که کم 

شنوایی از طریق پروسه غربالگری نوزادان تشخیص داده شود، دراین موقعیت چرخه غم واندوه 

شامل یک مرحله اولیه افزوده یعنی "شوک" نیز می باشد. دراین موارد چون نوزادان درروزهای 

اولیه زندگی تست می شوند، بنابراین والدین شان هیچ فرصتی برای مشاهده وتعجب کردن درمورد 

توانایی های شنیداری کودک شان ندارند. یکی ازبزرگ ترین چالش های ادیولوژی خبردادن به 

والدین درمورد کم شنوا بودن کودکشان درزمانی که آنها هیچ دلیلی برای مشکوک بودن نسبت به آن 

ندارند، می باشد.

به منظورکمک به ادیولوژیست ها برای آسان ترشدن اطلاع رسانی به والدین درباره کم شنوایی 

کودکشان، راهنمایی های زیر توسعه یافته است:

1.اطمینان ازحفظ حریم خصوصی وزمان کافی

2.بررسی درک والدین نسبت به این وضعیت

3.تشویق والدین برای بیان احساسات

4.پاسخ دادن همراه با همدلی وملاطفت

5.دراختیارگذاشتن یک بازه زمانی گسترده برای اقدام

6.هماهنگی یک قرارملاقات پیگیری

7.بحث مختصری درباره راه های درمانی

8.انجام اقداماتی ازقبیل: مرورکردن گزینه های درمانی، پاسخ به سوالات وفراهم کردن اطلاعات درمورد سیستم های حمایتی درحین جلسه پیگیری 

9.ثبت کامل اطلاعات

شنوایی روی همسرفرد باآسیب شنوایی یاسایراعضای خانواده به مااطلاع می دهد. 

سایراعضای خانواده ممکن است تجویز سمعک هوشمند ناامیدی وسرخوردگی هنگام ارتباط بوسیله تلفن رانیز تجربه کنند؛ 

وفرد کم شنواممکن است این مشکلات رابه عنوان عدم پذیرش خودشان درک کنند به جای اینکه آن 

رابه عنوان نتیجه ای ازمشکلات ارتباطی بداند. یک مارپیچ روبه پایین می تواند رخ دهد: "صحبت 

کردن باپدر خیلی سخت است، بنابراین من هنگام صحبت بااو جزئیات را به حداقل می رسانم"؛ 

پدرازاین محدودیت خشمگین می شود وحتی به تلاش های ارتباطی نیزکمتر کمک می کند. بدیهی 

است که این عکس العمل ها درمورد فعالیت های اجتماعی بیمار ومحیط کاری اش نیزگسترش می 

یابد.

پاراگراف های قبل به مایادآوری می کند که انسان ها موجوداتی اجتماعی هستند وکم شنوایی آنها بر 

روابط شخصی شان اثرمی گذارد. بنابراین ادیولوژیست ها نیاز دارند که سایرافراد مرتبط با بیمار 

رانیز درپروسه درمان مورد بررسی قراردهند. این افراد توسط بیمار تعیین می شوند وشامل همسر، 

مخاطبین، خانواده ودوستان می باشند؛ که باید برای حضوردر ملاقات، فراهم کردن اطلاعات، ارائه 

دیدگاه ومشارکت در توسعه طرح درمانی تشویق شوند. ادیولوژیست ها تنها یک بخش از سیستم 

حمایتی فرد می باشند؛ بیمار حمایت بیشتری را ازطرف همسرش دریافت می کند، وبه احتمال زیاد 

اوبرای انجام طرح درمانی اقدام می کند.

ابتلابه کم شنوایی در دوره بزرگسالی معمولا یک پروسه تدریجی وپیشرونده است ومعمولا قبل 

ازتشخیص توسط خودفرد باآسیب شنوایی، توسط خانواده ودوستانش تشخیص داده می شود. 

بزرگسالان ممکن است قبل، درحین وبعد ازتایید کم شنوایی، هرکدام ازعکس العمل هایی که پیش 

ازاین توصیف شد راتجربه کنند. همه اینها باید به عنوان یک پاسخ پذیرفتنی برای جلوگیری ازبودن 

دربافت اجتماعی پذیرفته شوند.

تااین جا، ما به بیمارانی توجه کردیم که وضعیت آنها برای اکثر ادیولوژیست ها آشنا می باشد: یعنی 

بزرگسالی که باگذشت زمان دچار کم شنوایی شده است. دربخش بعدی نیازهای منحصربه فرد والدین 

کودکان باشنوایی آسیب دیده وسپس خود کودکان بررسی می شوند.

منبع:  

https://www.isna.ir/news/98122821764/%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%B3%D9%85%D8%B9%DA%A9-%D9%87%D9%88%D8%B4%D9%85%D9%86%D8%AF-%D9%88-%D8%AA%D8%AC%D9%88%DB%8C%D8%B2-%D8%B3%D9%85%D8%B9%DA%A9-%D8%A8%DB%8C%D8%B4%D8%AA%D8%B1-%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C%D9%85

فرکانسهای پایین سبب ایجاد تغییرات رفتاری براساس تغییرات ساختاری وعملکردی می شوند. کلیک کنید محدودهء ادراک فضایی نرونهای قشر شنوایی نه تنها تحت تاثیر تعاملات دوگوشی ودریافت فرکانسهای پایین وسعت می یابد، بلکه وی‍‍ژگیهای گوش خارجی که درجهت یابی صدا درسطح قائم موثراست، درشکل پذیری وپلاستیسیتی نرونهای قشری نیز مشارکت دارند. بنابراین نتیجه می شود که بلوغ  حساسیت فضایی قشر شنوایی اولیه ((Al به جای آنکه توسط عوامل مرکزی تامین شود تحت کنترل عوامل محیطی قرار دارد.

 حس بینایی درتشکل وبلوغ پاسخهای شنوایی نقش راهنما دارد. اگرسیگنالهای بینایی دردوران کودکی آسیب ببینند، بازنمایی شنوایی درکولیکولوس فوقانی بدلیل اختلال دررشدهنجارآسیب می بیند. مشکلات بینایی دراثرجراحی یا ضربه های وارد به سر می توانند توازن فضایی شنوایی درهستهء کولیکولوس فوقانی را مختل نمایند، این اختلال حتی درشرایطی که نشانه های محیطی جهت یابی صدا هنجارهستند ایحادمی شود.منطقهء شنوایی خلفی  (PAF) و منطقهء شنوایی قدامی (AAF) دروظایف جهت یابی فضایی ودرک الگوی زمانی اصوات مشارکت دارند. آسیب به PAF موجب بروزاختلالاتی درجهت یابی می شود، اما درالگوهای تمایزودرک زمانی وقایع بی تاثیراست. درحالیکه آسیب به AAF موجب بروزاختلالاتی درالگوهای تمایزودرک زمانی می شود، اما درجهت یابی بی تاثیراست. بازنمایی قشری شنوایی فضایی

فرکانسهای پایین سبب ایجاد تغییرات رفتاری براساس تغییرات ساختاری وعملکردی می شوند. محدودهء ادراک فضایی نرونهای قشر شنوایی نه تنها تحت تاثیر تعاملات دوگوشی ودریافت فرکانسهای پایین وسعت می یابد، بلکه وی‍‍ژگیهای گوش خارجی که درجهت یابی صدا درسطح قائم موثراست، درشکل پذیری وپلاستیسیتی نرونهای قشری نیز مشارکت دارند. بنابراین نتیجه می شود که بلوغ  حساسیت فضایی قشر شنوایی اولیه ((Al به جای آنکه توسط عوامل مرکزی تامین شود تحت کنترل عوامل محیطی قرار دارد.

منبع:

https://tehransafir.com/